mehabet
mehabet Ar. meh¥bet
Mehabet Köken: Ar.
a. (meha:bet) esk. 1. Büyük ve saygıdeğer kimselere duyulan saygı. 2. Büyüklük, ululuk, yücelik: Dağlar ufkunda mehabet ova ufkunda huzur. -Y. K. Beyatlı.
Mehabet Köken: Ar.
Söyleyiş: (meha:bet) Cinsiyet: Kız 1. Büyük ve saygıdeğer kimselere duyulan saygı. 2. Büyüklük, ululuk, yücelik.
mehabet, 7 karakter ile yazılır. Ayrıca,
m harfi ile başlar, t harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise,
'm', 'e', 'h', 'a', 'b', 'e', 't', şeklindedir.
mehabet kelimesinin tersten yazılışı tebahem diziliminde gösterilir.