mehterhane

mehterhane Far. mihter + ´ne

a. (mehterha:ne) 1. tar. Mehter takımı. 2. tar. Bu takımın görev yaptığı yer. 3. argo Hapishane: “Samatya'da sekiz yerinden vurarak üç sene mehterhanede yatmıştı.” -Ö. Seyfettin.


mehterhane

1. Osmanlılarda davul, nakkare, zil, zurna ve borulardan kurulan askerî mızıka takımı. 2. Askerî mızıka yeri.


mehterhane, 10 karakter ile yazılır. Ayrıca, m harfi ile başlar, e harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'm', 'e', 'h', 't', 'e', 'r', 'h', 'a', 'n', 'e', şeklindedir.
mehterhane kelimesinin tersten yazılışı enahrethem diziliminde gösterilir.