mekkâre

mekkâre Ar. mekk¥re

a. (mekkâ:re) tar. 1. Osmanlı ordusunda taşıma işlerinde kullanılan at, deve, katır vb. hayvanlar. 2. Bu amaçla halktan ücret karşılığında kiralanan yük hayvanı: “Gündüzki muharebede obüs isabetiyle yaralanmış bir mekkâre katırının canhıraş çığlığı...” -A. İlhan.

---

mekkâre, 7 karakter ile yazılır. Ayrıca, m harfi ile başlar, e harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'm', 'e', 'k', 'k', 'â', 'r', 'e', şeklindedir.
mekkâre kelimesinin tersten yazılışı erâkkem diziliminde gösterilir.