mektupçu

mektupçu

a. tar. 1. Osmanlılarda, bir resmî dairenin yazı işlerini yönetmekle yükümlü yüksek görevli kişi. 2. esk. Bir il idaresinin yazı işlerini yöneten görevli.


mektupçu

Osmanlılarda, bir resmî dairenin yazı işlerini çevirmekle yükümlü yüksek görevli.


mektupçu, 8 karakter ile yazılır. Ayrıca, m harfi ile başlar, u harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'm', 'e', 'k', 't', 'u', 'p', 'ç', 'u', şeklindedir.
mektupçu kelimesinin tersten yazılışı uçputkem diziliminde gösterilir.