melez

sf. 1. biy. Değişik türden hayvan veya bitkiden üremiş (hayvan veya bitki), kırma, azma, hibrit, metis. 2. Değişik ırkta ana babadan doğmuş olan (kimse): “Melez bir insan ırkının karışımı, bu adama kuvvet vermiş.” -M. Ş. Esendal. 3. mec. Katışık, karışık: Melez bir dil.

1. Gömleklik ipekli bez. 2. İpek ve pamuk iplikle dokunmuş bez. 3. Kefen.

İnce, zarif (kumaş için).

1. Karışık : Telefon telleri hep melez olmuş. 2. Karışık tahıl, aşlık. 3. Sulandırılmış gübre.

Zayıf.

Yük taşıyan öküz.

Beli içeri, kalçası dışarı doğru çıkık (kimse).

Toprak sürülmeden ekilen ekin.

Süzgeç.

Karışık tahıl.

Keten arasına ipek karıştırılarak dokunan bir çeşit kumaş.

İşe yaramaz.

1. Melezleme ya da melez çaprazlaması sonucu meydana gelen canlı; heterozigot döl. Hibrit. 2. İki ya da daha fazla farklı kökenden oluşan herhangi bir makromolekül.

Ayrı ırktan ana ve babadan doğan, her iki ırkın kimi özelliklerini kendinde toplayan insan.

Öğeleri başka başka dillerden olan kelime. Bisiklet kelimesinin bi öneki Latince, siki kelimesi Yunanca, et eki Fransızca, imlası ise Türkçedir.

İki faklı türden ele geçen bir bitki veya hayvan organizması. Kırma, hibrit.

(biyoloji, botanik, zooloji)

(botanik)

Herhangi bir karakter yönünden farklı iki arı dölün çaprazlanması sonucu oluşan heterozigot döl, azma, hibrit, kırma, metis.

Yükselen magmanın, başka magmayla ya da yantaşları sindirerek oluşturduğu karışım.

(karşılık): hibrid, çaprazlama, melez Melezleme ya da melez çaprazlaması sonucu meydana gelen hayvan ya da bitki; heterozigot döl.

melez için benzer kelimeler

melez, 5 karakter ile yazılır. Ayrıca, m harfi ile başlar, z harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'm', 'e', 'l', 'e', 'z', şeklindedir.
melez kelimesinin tersten yazılışı zelem diziliminde gösterilir.