mendil

mendil Ar. mend³l

a. 1. Burun ve ter silmekte, el ve yüz kurulamakta kullanılan küçük, kare biçiminde dokuma veya yumuşak, ince kâğıt: “Sallanmaz o kalkışta ne mendil ne de bir kol.” -Y. K. Beyatlı. 2. İçine bazı şeyler konulan dokuma, yağlık: “Sabahleyin erkenden işine gider, akşamüstü elinde dolu mendiliyle evine dönerdi.” -R. N. Güntekin.


mendil

1. Sofra yaygısı, sofra bezi. 2. Önlük, peştemal.


mendil

Sığır gerdanı.


mendil

Sofra yaygısı.

< Ar. mendîl) mendil


mendil

Semerin içine astar tutturmağa yarayan çivi. (*Güdül -Ankara)


mendil için benzer kelimeler


mendil, 6 karakter ile yazılır. Ayrıca, m harfi ile başlar, l harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'm', 'e', 'n', 'd', 'i', 'l', şeklindedir.
mendil kelimesinin tersten yazılışı lidnem diziliminde gösterilir.