mendil
a. 1. Burun ve ter silmekte, el ve yüz kurulamakta kullanılan küçük, kare biçiminde dokuma veya yumuşak, ince kâğıt: Sallanmaz o kalkışta ne mendil ne de bir kol. -Y. K. Beyatlı. 2. İçine bazı şeyler konulan dokuma, yağlık: Sabahleyin erkenden işine gider, akşamüstü elinde dolu mendiliyle evine dönerdi. -R. N. Güntekin.
mendil
1. Sofra yaygısı, sofra bezi. 2. Önlük, peştemal.
mendil
Sığır gerdanı.
mendil
Sofra yaygısı.
< Ar. mendîl) mendilmendil
Semerin içine astar tutturmağa yarayan çivi. (*Güdül -Ankara)
mendil için benzer kelimeler
mendil, 6 karakter ile yazılır. Ayrıca,
m harfi ile başlar, l harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise,
'm', 'e', 'n', 'd', 'i', 'l', şeklindedir.
mendil kelimesinin tersten yazılışı lidnem diziliminde gösterilir.