menkul
menkul, -lü Ar. men®°l
menkul
a. esk. 1. huk. Taşınır. 2. sf. Bir yerden bir yere taşınabilen (mal). 3. sf. Ağızdan ağıza geçerek gelmiş, söylenegelmiş: Kerameti kendinden menkul şeyhler gibi bu armağanlar onların eksik olan kabiliyetlerinin bir çeşit icazeti oluyor. -H. Taner.
menkul
taşınır.
menkul için benzer kelimeler
menkul, 6 karakter ile yazılır. Ayrıca,
m harfi ile başlar, l harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise,
'm', 'e', 'n', 'k', 'u', 'l', şeklindedir.
menkul kelimesinin tersten yazılışı luknem diziliminde gösterilir.