menşe

menşe Ar. menşe¢

a. (menşe:) esk. Başlangıç, bir şeyin çıktığı yer, köken, kaynak, sebep: “Yeter ki marazın menşesi anlaşılmış olsun.” -A. Gündüz.


menşe

bk. köken


menşe için benzer kelimeler


menşe, 5 karakter ile yazılır. Ayrıca, m harfi ile başlar, e harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'm', 'e', 'n', 'ş', 'e', şeklindedir.
menşe kelimesinin tersten yazılışı eşnem diziliminde gösterilir.