menşur
sf. (menşu:ru) esk. 1. Yayılmış, dağıtılmış, neşredilmiş. 2. a. mat. Prizma. 3. a. tar. Padişah tarafından verilen vezirlik vb. bir unvanı gösteren bir ferman türü.
menşur
Tanınmış, ünlü.
menşur
İsim yapmış, tanınmış.
menşur
< Ar. meşhûr: meşhur || menşur sözdür: bir atalar sözünü söylemeden önce, bunu işaret etmek üzere söylenir
menşur
Meşhur
menşur
< Ar. meşhur: Tanınmış, ünlü
menşur
Genellikle serdarlık, Kırım hanlığı, vezirlik, kazaskerlik, Eflak ve Buğdan voyvodalığı ve valilik gibi yüksek orunlara atananlar için çıkarılan padişah buyruğu.
Menşur Köken: Ar.
Cinsiyet: Erkek 1. Dağıtılmış, yayılmış, neşrolunmuş. 2. Eskiden padişahların verdiği vezirlik.
menşur için benzer kelimeler
menşur, 6 karakter ile yazılır. Ayrıca,
m harfi ile başlar, r harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise,
'm', 'e', 'n', 'ş', 'u', 'r', şeklindedir.
menşur kelimesinin tersten yazılışı ruşnem diziliminde gösterilir.