menzil
a. esk. 1. Yolculukta dinlenmek amacıyla durulan yer, konak: Tanrı yardımcı olsun gayri yolda kalana / Biz menzile vararak atları çektik hana -F. N. Çamlıbel. 2. İki konak arasındaki uzaklık. 3. Bir günlük yol. 4. ask. Bir merminin ulaşabildiği uzaklık, erim (I): Top menzili. 5. ask. Ordunun cephe gerisi işlerinin bütünü: Ne yedi ne içti, bir menzil subayının bütün gayreti ile çalıştı. -F. R. Atay. 6. tar. At değiştirmek veya konaklamak için kervanların ve posta tatarlarının indikleri bina veya han. 7. tar. Ok atma yarışlarında erişilen mesafe: Sonra yine menzil ölçülmüş, yeni bir rekor kırdığı anlaşılmıştır. -S. Birsel.
menzil
1. At değiştirmek ya da konaklamak üzere kervanların ve posta tatarlarının indikleri bina, han. 2. Erim: top menzili, ok menzili. 3. Bir günlük yürüyüş (ortalama sekiz saat) ile alınabilen yol uzunluğu, iki konak arası yol: Ankara-Eskişehir arası 6 menzildir.
Menzil
Adıyaman ili, Akıncılar bucağına bağlı bir yerleşim birimi.
menzil için benzer kelimeler
menzil, 6 karakter ile yazılır. Ayrıca,
m harfi ile başlar, l harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise,
'm', 'e', 'n', 'z', 'i', 'l', şeklindedir.
menzil kelimesinin tersten yazılışı liznem diziliminde gösterilir.