mevki
mevki Ar. mev®i¤
a. (mevki:si) 1. Yer, mahal: Gelibolu civarında Akbaş mevkisinde bir cephane deposu vardı. -Atatürk. 2. Makam: ... senelerce devletin yüksek mevkilerinde bulundu. -Y. K. Karaosmanoğlu. 3. Bazı ulaşım araçlarında yolculara veya tiyatro, sinema vb. yerlerde seyircilere sağlanan konfora ve bilet ücretlerine göre düzenlenmiş yer: İkinci mevki sıralar oldukça dolmuş, localardan ise ancak bir ikisi tutulmuş. -M. Ş. Esendal. 4. Durum: Hey Allah'ım! Ben ne müşkülatlı bir mevkide kalmışım şimdi -O. C. Kaygılı.
Ortaoyunu) Ortaoyunu'nda erkek seyirciler için ayrılan yere verilen ad.mevki için benzer kelimeler
mevki, 5 karakter ile yazılır. Ayrıca,
m harfi ile başlar, i harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise,
'm', 'e', 'v', 'k', 'i', şeklindedir.
mevki kelimesinin tersten yazılışı ikvem diziliminde gösterilir.