mevki

mevki Ar. mev®i¤

a. (mevki:si) 1. Yer, mahal: “Gelibolu civarında Akbaş mevkisinde bir cephane deposu vardı.” -Atatürk. 2. Makam: “... senelerce devletin yüksek mevkilerinde bulundu.” -Y. K. Karaosmanoğlu. 3. Bazı ulaşım araçlarında yolculara veya tiyatro, sinema vb. yerlerde seyircilere sağlanan konfora ve bilet ücretlerine göre düzenlenmiş yer: “İkinci mevki sıralar oldukça dolmuş, localardan ise ancak bir ikisi tutulmuş.” -M. Ş. Esendal. 4. Durum: “Hey Allah'ım! Ben ne müşkülatlı bir mevkide kalmışım şimdi” -O. C. Kaygılı.

Ortaoyunu) Ortaoyunu'nda erkek seyirciler için ayrılan yere verilen ad.


mevki için benzer kelimeler


mevki, 5 karakter ile yazılır. Ayrıca, m harfi ile başlar, i harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'm', 'e', 'v', 'k', 'i', şeklindedir.
mevki kelimesinin tersten yazılışı ikvem diziliminde gösterilir.