mevsim
a. 1. Yılın, güneşten ısı, ışık alma süresi ve dolayısıyla iklim şartları bakımından farklılık gösteren dört bölümünden her biri, sezon: Bütün bir mevsim vur patlasın çal oynasın, eğlenildi. -S. F. Abasıyanık. 2. Bazı atmosfer olaylarının en çok belirdikleri zaman: Yağmur mevsimi. Fırtına mevsimi. 3. Herhangi bir ekimin yapıldığı veya bir ürünün yetiştiği dönem: Kütahya'ya bir kiraz ve Bursa'ya bir şeftali mevsiminde gitmiştim. -A. Gündüz. 4. Herhangi bir şeyin etkinlik dönemi, sezon: Tiyatro mevsimi. 5. Zaman, dönem, çağ: Sevda mevsimi gelince kuşlar bin türlü teranelerle minimini göğüslerini yırtarlar. -R. N. Güntekin. 6. mec. Yaşamın bir bölümü: Yaşamın kış mevsimi yaşlılıktır.
mevsim İng. season
Güneş'in yıllık devinmesinde eşlek ile dönenceler (yaz ve kış dönenceleri) arasında geçirdiği zaman aralıklarının her biri . Bir yılda dört mevsim vardır: İlkbahar, yaz, sonbahar, kış.
mevsim Fr. saison
(coğrafya)
Mevsim Köken: Ar.
Cinsiyet: Kız Yılın, iklim koşulları bakımından farklılık gösteren dört bölümünden her biri.
mevsim için benzer kelimeler
mevsim, 6 karakter ile yazılır. Ayrıca,
m harfi ile başlar, m harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise,
'm', 'e', 'v', 's', 'i', 'm', şeklindedir.
mevsim kelimesinin tersten yazılışı misvem diziliminde gösterilir.