mevsim

mevsim Ar. mevsim

a. 1. Yılın, güneşten ısı, ışık alma süresi ve dolayısıyla iklim şartları bakımından farklılık gösteren dört bölümünden her biri, sezon: “Bütün bir mevsim vur patlasın çal oynasın, eğlenildi.” -S. F. Abasıyanık. 2. Bazı atmosfer olaylarının en çok belirdikleri zaman: Yağmur mevsimi. Fırtına mevsimi. 3. Herhangi bir ekimin yapıldığı veya bir ürünün yetiştiği dönem: “Kütahya'ya bir kiraz ve Bursa'ya bir şeftali mevsiminde gitmiştim.” -A. Gündüz. 4. Herhangi bir şeyin etkinlik dönemi, sezon: Tiyatro mevsimi. 5. Zaman, dönem, çağ: “Sevda mevsimi gelince kuşlar bin türlü teranelerle minimini göğüslerini yırtarlar.” -R. N. Güntekin. 6. mec. Yaşamın bir bölümü: Yaşamın kış mevsimi yaşlılıktır.


mevsim İng. season

Güneş'in yıllık devinmesinde eşlek ile dönenceler (yaz ve kış dönenceleri) arasında geçirdiği zaman aralıklarının her biri . Bir yılda dört mevsim vardır: İlkbahar, yaz, sonbahar, kış.


mevsim Fr. saison

(coğrafya)


Mevsim Köken: Ar.

Cinsiyet: Kız Yılın, iklim koşulları bakımından farklılık gösteren dört bölümünden her biri.


mevsim için benzer kelimeler


mevsim, 6 karakter ile yazılır. Ayrıca, m harfi ile başlar, m harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'm', 'e', 'v', 's', 'i', 'm', şeklindedir.
mevsim kelimesinin tersten yazılışı misvem diziliminde gösterilir.