mevta
mevta Ar. mevt¥
mevta
a. (mevta:) esk. Ölü, ölmüş kimse: Kimi mevtasına kefen biçmiyor / Kimi helal rızkı yiyip içmiyor. -Seyrani.
mevta
< Ar. mevtâ: mevta; ölü; ceset. || mefte
mevta, 5 karakter ile yazılır. Ayrıca,
m harfi ile başlar, a harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise,
'm', 'e', 'v', 't', 'a', şeklindedir.
mevta kelimesinin tersten yazılışı atvem diziliminde gösterilir.