meydan
a. 1. Alan, saha: Yüz binlerce asker sokakları, meydanları, kırları dolduruyordu. -Ö. Seyfettin. 2. Yarışma, eğlence veya karşılaşma yeri: Şehir kapılarının önündeki meydanlarda davul zurna çalınıyor, cirit, bar oynanıyordu. -A. H. Tanpınar. 3. Bulunulan yer ve çevresi, ortalık: Kileri kilitlemezdi, paraları meydanda dururdu. -Ö. Seyfettin. 4. Fırsat, imkân veya vakit. 5. Mevlevi tekkelerinde ayin yapılan yer.
meydan
Sıva yapmakta kullanılan iyi toprak.
meydan
Düello
meydan
Ortaoyunu'nun oynandığı alan. bk. orta, palanga.
Meydan
Bartın ili, Kurucaşile ilçesi, merkez bucağına bağlı bir yerleşim birimi.
Meydan
Bitlis ili, Meydan bucağına bağlı bir yerleşim birimi.
Meydan
Bitlis ili, Sağınlı bucağına bağlı bir yerleşim birimi.
Meydan
Hatay ili, Samandağ ilçesi, merkez bucağına bağlı bir yerleşim birimi.
Meydan
Sinop ili, Erfelek ilçesi, merkez bucağına bağlı bir yerleşim birimi.
meydan için benzer kelimeler
meydan, 6 karakter ile yazılır. Ayrıca,
m harfi ile başlar, n harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise,
'm', 'e', 'y', 'd', 'a', 'n', şeklindedir.
meydan kelimesinin tersten yazılışı nadyem diziliminde gösterilir.