meydan

a. 1. Alan, saha: “Yüz binlerce asker sokakları, meydanları, kırları dolduruyordu.” -Ö. Seyfettin. 2. Yarışma, eğlence veya karşılaşma yeri: “Şehir kapılarının önündeki meydanlarda davul zurna çalınıyor, cirit, bar oynanıyordu.” -A. H. Tanpınar. 3. Bulunulan yer ve çevresi, ortalık: “Kileri kilitlemezdi, paraları meydanda dururdu.” -Ö. Seyfettin. 4. Fırsat, imkân veya vakit. 5. Mevlevi tekkelerinde ayin yapılan yer.

Sıva yapmakta kullanılan iyi toprak.

Düello

Ortaoyunu'nun oynandığı alan. bk. orta, palanga.

Bartın ili, Kurucaşile ilçesi, merkez bucağına bağlı bir yerleşim birimi.

Bitlis ili, Meydan bucağına bağlı bir yerleşim birimi.

Bitlis ili, Sağınlı bucağına bağlı bir yerleşim birimi.

Hatay ili, Samandağ ilçesi, merkez bucağına bağlı bir yerleşim birimi.

Sinop ili, Erfelek ilçesi, merkez bucağına bağlı bir yerleşim birimi.

meydan için benzer kelimeler

meydan, 6 karakter ile yazılır. Ayrıca, m harfi ile başlar, n harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'm', 'e', 'y', 'd', 'a', 'n', şeklindedir.
meydan kelimesinin tersten yazılışı nadyem diziliminde gösterilir.