meyve

meyve Far. m³ve

a. 1. bit. b. Bitkilerde çiçeğin döllenmesinden sonra yumurtalığın gelişmesiyle oluşan tohumları taşıyan, genellikle yenebilen organ, yemiş. 2. mec. Ürün, sonuç, kâr: “Mektebimizin şapirografla basılan haftalık Fidan'ında, en güzel meyve benim imzamdır.” -Y. Z. Ortaç.


meyve

bk. meyva


meyve İng. fruit

Tohumlu bitkilerde döllenmeden sonra karpellerin gelişip olgunlaşması ile meydana gelen yapı.


meyve

bk. yemiş.


meyve için benzer kelimeler


meyve, 5 karakter ile yazılır. Ayrıca, m harfi ile başlar, e harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'm', 'e', 'y', 'v', 'e', şeklindedir.
meyve kelimesinin tersten yazılışı evyem diziliminde gösterilir.