mezbele

mezbele Ar. mezbele

a. esk. 1. Çöplük: “Köyün mezbelesinde, köpek enikleriyle insan yavruları birbirine karışmış, oynaşıyorlar.” -Y. K. Karaosmanoğlu. 2. mec. Aşağılık ve kötü durum.

---

mezbele, 7 karakter ile yazılır. Ayrıca, m harfi ile başlar, e harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'm', 'e', 'z', 'b', 'e', 'l', 'e', şeklindedir.
mezbele kelimesinin tersten yazılışı elebzem diziliminde gösterilir.