mezun

mezun Ar. me¢£°n

sf. (me:zun) 1. Bir okulu bitirerek diploma almış (kimse): Bu kitabı ilk okuduğumda, çiçeği burnunda bir fakülte mezunuydum. -A. Ağaoğlu. 2. esk. İzin almış, izinli: Vedia'dan öğrendim, seyahate çıkacakmışsınız, mezunmuşsunuz. -P. Safa. 3. esk. Bir iş için yetki verilmiş, yetkili: Bunu yapmaya mezun değilim.

< Ar. me'zûn) mezun

Mezun Köken: Ar.

Cinsiyet: Erkek 1. İzinli, izin almış. 2. Bir okuldan diploma almış.

mezun için benzer kelimeler

mezun olmak

mezun, 5 karakter ile yazılır. Ayrıca, m harfi ile başlar, n harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'm', 'e', 'z', 'u', 'n', şeklindedir.
mezun kelimesinin tersten yazılışı nuzem diziliminde gösterilir.