mırık
Yüz, çehre.
mırık
1. Küskün, öfkeli, yüzü asık. 2. Sevinç, mutluluk : Bugün mırığım yok.
mırık
Sevinç, mutluluk
mırık
1. Zayıf, cılız, hastalıklı. 2. Topal.
mırık
Sünnetçi.
mırık
1. Kötü, sevimsiz (kimse). 2. Soysuz, aşağılık aile. 3. Olur olmaz şeyleri beğenmeyen.
mırık
Kaz, tavuk çobanı.
mırık
Gol, sayı, kama.
mırık
1. Büyüyememiş kuzu, keçi. 2. Manda yavrusu. 3. Sıpa. 4. Babası at, anası eşek katır, ester. 5. Tavşan yavrusu.
mırık
Çam ağacının tohumu, kozalak.
mırık
1. Cıvık. 2. Cıvık çamur, bataklık.
mırık
Bulanık su.
mırık
1. Küllük, çöplük, iyi temizlenmemiş yer, ev. 2. Pis.
mırık
1. Buğday ve arpanın uçlarındaki kılçıklar. 2. Harman savrulurken uçuşan saman kırıntıları, saman tozu.
mırık
1. Yuvarlak ağaç, top ve değnekle oynanan oyun. 2. Hayvan tırnağıyla oynanan bir çeşit çocuk oyunu. 3. Topaç oyunu. 4. Yassı taşlarla oynanan bir çocuk oyunu.
mırık
Samanlık.
mırık
1. Domates. 2. Marul.
mırık
Suyun dibine çöken ince kum.
mırık
1. Surat, yüz. 2. Kulak.
mırık
Balçık çamur (Çayağzı)
mırık
Samanlık. (Küplü -Bilecik)
mırık, 5 karakter ile yazılır. Ayrıca,
m harfi ile başlar, k harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise,
'm', 'ı', 'r', 'ı', 'k', şeklindedir.
mırık kelimesinin tersten yazılışı kırım diziliminde gösterilir.