muacciz

muacciz Ar. mu¤acciz

sf. esk. 1. Sıkıntı veren, taciz eden, bıktıran, usandıran: “Bu buhran tatsız, münasebetsiz, muacciz bir buhrandı.” -Ö. Seyfettin. 2. Yapışkan, sırnaşık, ukala (kimse).

---

muacciz, 7 karakter ile yazılır. Ayrıca, m harfi ile başlar, z harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'm', 'u', 'a', 'c', 'c', 'i', 'z', şeklindedir.
muacciz kelimesinin tersten yazılışı ziccaum diziliminde gösterilir.