mübaşir
mübaşir Ar. mub¥şir
mübaşir
a. (müba:şir) huk. Mahkemede duruşmaya girecekleri ve tanıkları çağıran, yargıcın emirlerini bildiren, kâğıtları getirip götüren görevli, çağrıcı: Bekliyorlar, mübaşirlerden biri seslensin, sanıklardan sırası geleni çağırsın. -N. Cumalı.
mübaşir
1. Tanzimattan önce, devletçe gördürülmesi gereken bir iş için görevlendirilen memurun sanı. 2. Mahkemelerde ilgilileri yargıç önüne çıkarmak, ya da onlara birşey bildirmekle yükümlü görevli.
mübaşir, 7 karakter ile yazılır. Ayrıca,
m harfi ile başlar, r harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise,
'm', 'ü', 'b', 'a', 'ş', 'i', 'r', şeklindedir.
mübaşir kelimesinin tersten yazılışı rişabüm diziliminde gösterilir.