mücazat

mücazat Ar. muc¥z¥t

a. (müca:za:tı) esk. İşlenen bir suçtan ötürü ceza verme: “Her şeyde mükâfatla mücazatı, tatlıyla acıyı muvazene ederdi.” -H. R. Gürpınar.

---

mücazat, 7 karakter ile yazılır. Ayrıca, m harfi ile başlar, t harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'm', 'ü', 'c', 'a', 'z', 'a', 't', şeklindedir.
mücazat kelimesinin tersten yazılışı tazacüm diziliminde gösterilir.