mücerret
mücerret, -di Ar. mucerred
mücerret
mücerret
a. esk. 1. db. Yalın durum. 2. sf. Evlenmemiş, bekâr: Yavrum! Gençsin, dilbersin, mücerretsin. -S. M. Alus. 3. sf. Katışık ve karışık olmayan. 4. sf. fel. Soyut: Siz mücerret bir kanun ve nizamı tutturmuşsunuz ve öylece de yürüyorsunuz. -K. Korcan.
mücerret
Kesin olarak
Divan edebiyatı terimi) bk. Müfret.mücerret
Eski yazıda, yalnız noktasız harflerle yazılan (dize, tümce, koşuk).
mücerret için benzer kelimeler
mücerret, 8 karakter ile yazılır. Ayrıca,
m harfi ile başlar, t harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise,
'm', 'ü', 'c', 'e', 'r', 'r', 'e', 't', şeklindedir.
mücerret kelimesinin tersten yazılışı terrecüm diziliminde gösterilir.