mücerret

mücerret, -di Ar. mucerred

a. esk. 1. db. Yalın durum. 2. sf. Evlenmemiş, bekâr: “Yavrum! Gençsin, dilbersin, mücerretsin.” -S. M. Alus. 3. sf. Katışık ve karışık olmayan. 4. sf. fel. Soyut: “Siz mücerret bir kanun ve nizamı tutturmuşsunuz ve öylece de yürüyorsunuz.” -K. Korcan.


mücerret

Kesin olarak

Divan edebiyatı terimi) bk. Müfret.


mücerret

Eski yazıda, yalnız noktasız harflerle yazılan (dize, tümce, koşuk).


mücerret için benzer kelimeler


mücerret, 8 karakter ile yazılır. Ayrıca, m harfi ile başlar, t harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'm', 'ü', 'c', 'e', 'r', 'r', 'e', 't', şeklindedir.
mücerret kelimesinin tersten yazılışı terrecüm diziliminde gösterilir.