mucize
a. (mu:cize) 1. din b. Peygamberlerin kendilerine inanmayan insanlara peygamberliklerini ispat etmek amacıyla Allah'ın iznine bağlı olarak gösterdikleri olağanüstü olaylar, hâller, tansık. 2. İnsanları hayran bırakan, tabiatüstü sayılan olay: Onca hayhuy arasında, gündeliğin olağan mucizelerini iyiden iyiye unutmuştu. -M. Mungan. 3. İnsan aklının alamayacağı olay: Şırınga nasılsa umduğumdan çok daha iyi bir tesir yaptı ve zavallı Hacı Ömer, bunu benim bir mucizem gibi gördü. -R. N. Güntekin. 4. sf. mec. Olağanüstü, şaşırtıcı: Onların aşkı ve evlilikleri zaten bir mucize değil miydi? -T. Buğra.
Mucize Köken: Ar.
Söyleyiş: (mu:cize) Cinsiyet: Kız 1. Hayran bırakan, doğaüstü sayılan olay. 2. İnsan aklının alamayacağı olay.
mucize için benzer kelimeler
mucize, 6 karakter ile yazılır. Ayrıca,
m harfi ile başlar, e harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise,
'm', 'u', 'c', 'i', 'z', 'e', şeklindedir.
mucize kelimesinin tersten yazılışı ezicum diziliminde gösterilir.