mucur

mucur Erm.

a. 1. Kömür kırıntısı, mıcır. 2. Yol yapımında kullanılan taş kırıntısı. 3. mec. Bir şeyin işe yaramayan bölümü.

mucur

Göz hastalığı, trahom.

mucur

Sekiz kilo alabilen bir tahıl ölçeği.

mucur

Gödük adlı hububat ölçeğinin yarısı kadar büyüklükte olan basık silindir biçiminde ölçü aracı. (Güllüce *Gümüşhacıköy -Amasya; Akbaş, *Güdül, Yurtbeyi *Gölbaşı -Ankara) 2. Şiniğin yarısı kadar olan bir değirmenci ölçeği. (Dereyazıcı *Alaca - Çorum.)

Mucur

öz. a. (mu'cur) Kırşehir iline bağlı ilçelerden biri.

---

mucur, 5 karakter ile yazılır. Ayrıca, m harfi ile başlar, r harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'm', 'u', 'c', 'u', 'r', şeklindedir.
mucur kelimesinin tersten yazılışı rucum diziliminde gösterilir.