müdavim

müdavim Ar. mud¥vim

sf. (müda:vim) 1. Bir yere sürekli olarak giden (kimse), gedikli: “Her kanepenin önünde ayrı ayrı durarak parkta müdavimleri selamlarlar.” -R. N. Güntekin. 2. Bir iş, sürekli yapan (kimse), gedikli: “İkincisi, böyle davrandığında, açık açık küçümsediği bir dizinin müdavimi hâline gelmekten duyduğu gizli rahatsızlık azalıyordu.” -E. Şafak.


müdavim için benzer kelimeler


müdavim, 7 karakter ile yazılır. Ayrıca, m harfi ile başlar, m harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'm', 'ü', 'd', 'a', 'v', 'i', 'm', şeklindedir.
müdavim kelimesinin tersten yazılışı mivadüm diziliminde gösterilir.