muhacim

muhacim Ar. muh¥cim

a. (muha:cim) esk. 1. Saldıran, saldırıcı. 2. sp. İleri uç oyuncusu: “Fener takımının muhacimleri arasında şimşek diye anılan Mustafa'dan şikâyet etti.” -A. Gündüz.

---

muhacim, 7 karakter ile yazılır. Ayrıca, m harfi ile başlar, m harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'm', 'u', 'h', 'a', 'c', 'i', 'm', şeklindedir.
muhacim kelimesinin tersten yazılışı micahum diziliminde gösterilir.