muhacir

muhacir Ar. muh¥cir

sf. (muha:cir) 1. Göçmen: “Yolda uzun bir muhacir kafilesine tesadüf ettik.” -Ö. Seyfettin. 2. Hz. Muhammed'e uyarak Mekke'den Medine'ye göç eden.


muhacir

bk. mahacir

Kar. Art. O.):Karagözde ve Orta oyununda Rumeli'den gelme, yüksekten atan ve çoğu kez güreşçi olan bir tip.


Muhacir Köken: Ar.

Söyleyiş: (muha:cir) Cinsiyet: Erkek Göç eden, göçmen.


muhacir için benzer kelimeler


muhacir, 7 karakter ile yazılır. Ayrıca, m harfi ile başlar, r harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'm', 'u', 'h', 'a', 'c', 'i', 'r', şeklindedir.
muhacir kelimesinin tersten yazılışı ricahum diziliminde gösterilir.