muhacir
muhacir Ar. muh¥cir
muhacir
Muhacir Köken: Ar.
sf. (muha:cir) 1. Göçmen: Yolda uzun bir muhacir kafilesine tesadüf ettik. -Ö. Seyfettin. 2. Hz. Muhammed'e uyarak Mekke'den Medine'ye göç eden.
muhacir
bk. mahacir
Kar. Art. O.):Karagözde ve Orta oyununda Rumeli'den gelme, yüksekten atan ve çoğu kez güreşçi olan bir tip.Muhacir Köken: Ar.
Söyleyiş: (muha:cir) Cinsiyet: Erkek Göç eden, göçmen.
muhacir için benzer kelimeler
muhacir, 7 karakter ile yazılır. Ayrıca,
m harfi ile başlar, r harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise,
'm', 'u', 'h', 'a', 'c', 'i', 'r', şeklindedir.
muhacir kelimesinin tersten yazılışı ricahum diziliminde gösterilir.