mukabele
mukabele Ar. mu®¥bele
mukabele
a. (muka:bele) 1. Karşılık verme, karşılama, karşılık. 2. Karşı gelme, başkaldırma. 3. Toplu yerlerde yüksek sesle hatim okunurken Kur'an okumasını bilenlerin gözleriyle Kur'an'ı takip etmesi, bilmeyenlerin dinlemesi: Tevfik'in kızı selatin camilerine ramazanda mukabele için büyük ücretlerle çağrılıyordu. -H. E. Adıvar. 4. esk. Karşılaştırma, karşılıklı yapılan okuma.
mukabele
bk. karşılaştırma.
mukabele için benzer kelimeler
mukabele, 8 karakter ile yazılır. Ayrıca,
m harfi ile başlar, e harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise,
'm', 'u', 'k', 'a', 'b', 'e', 'l', 'e', şeklindedir.
mukabele kelimesinin tersten yazılışı elebakum diziliminde gösterilir.