mukabele

mukabele Ar. mu®¥bele

a. (muka:bele) 1. Karşılık verme, karşılama, karşılık. 2. Karşı gelme, başkaldırma. 3. Toplu yerlerde yüksek sesle hatim okunurken Kur'an okumasını bilenlerin gözleriyle Kur'an'ı takip etmesi, bilmeyenlerin dinlemesi: “Tevfik'in kızı selatin camilerine ramazanda mukabele için büyük ücretlerle çağrılıyordu.” -H. E. Adıvar. 4. esk. Karşılaştırma, karşılıklı yapılan okuma.


mukabele

bk. karşılaştırma.


mukabele için benzer kelimeler


mukabele, 8 karakter ile yazılır. Ayrıca, m harfi ile başlar, e harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'm', 'u', 'k', 'a', 'b', 'e', 'l', 'e', şeklindedir.
mukabele kelimesinin tersten yazılışı elebakum diziliminde gösterilir.