mülazım
sf. (müla:zım, l ince okunur) esk. 1. Bir işe girmek için bir süre parasız olarak o işe devam eden. 2. a. ask. Teğmen.
mülâzım
1. Atanmak için sıra bekleyen müderris ya da kadı adayları. 2. Kanunî döneminden beri savaşa çıkan padişahların daire hizmetleri için ayrılan kapıkulu süvarilerinden sayısı 300 olan atlıya verilen ad. 3. Osmanlılarda bir ücret almadan devlet hizmeti yapan aday görevli. 4. Osmanlı ordusunda teğmen aşamasına yükselmiş subay.
Mülâzım Köken: Ar.
Söyleyiş: (mülâ:zım) Cinsiyet: Erkek 1. Ayrılmayan, tutunup kalan. 2. Bir işe girmek için bir süre parasız gidip gelen.
mülazım, 7 karakter ile yazılır. Ayrıca,
m harfi ile başlar, m harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise,
'm', 'ü', 'l', 'a', 'z', 'ı', 'm', şeklindedir.
mülazım kelimesinin tersten yazılışı mızalüm diziliminde gösterilir.