mümin
mümin Ar. mu¢min
Mümin Köken: Ar.
sf. (mü:min) 1. İnanan, inançlı, imanlı, mutekit. 2. a. Müslüman: Koca Mustafapaşa ücra ve fakir İstanbul / Ta Fetih'ten beri mümin, mütevekkil, yoksul -Y. K. Beyatlı.
Mümin Köken: Ar.
Söyleyiş: mü:min) Cinsiyet: Erkek 1. Tanımış, iman etmiş. 2. İslam dinine inanmış, Müslüman.
mümin, 5 karakter ile yazılır. Ayrıca,
m harfi ile başlar, n harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise,
'm', 'ü', 'm', 'i', 'n', şeklindedir.
mümin kelimesinin tersten yazılışı nimüm diziliminde gösterilir.