münasip

münasip Ar. mun¥sib

sf. (müna:sip) 1. Uygun, yerinde: Bizim bu dünyadaki hayatımız da bir çileden ibaret olduğu düşünülecek olursa en münasip çilenin de burada olması icap ediyordu. -A. H. Çelebi. 2. Beğenilen, hoşa giden: Yaşta küçük amma boyda münasip / Sallanıyor bir fidanca dal gibi -Dadaloğlu.

Münasip Köken: Ar.

Söyleyiş: (müna:sip) Cinsiyet: Erkek Uygun, yerinde, yaraşır, yakışır.

münasip için benzer kelimeler

münasip bulmak

münasip düşmek

münasip görmek

münasip, 7 karakter ile yazılır. Ayrıca, m harfi ile başlar, p harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'm', 'ü', 'n', 'a', 's', 'i', 'p', şeklindedir.
münasip kelimesinin tersten yazılışı pisanüm diziliminde gösterilir.