munis

munis Ar. m°nis

sf. (mu:nis) 1. Alışılan, alışılmış, yabancı olmayan. 2. Cana yakın, uysal, sevimli: “Ağlamaktan renkleri silinmiş zannolunan küçük munis gözleriyle bakıyordu.” -O. S. Orhon. 3. mec. Uygun: “Bu fikir birdenbire bana o kadar munis, yapılabilmesi o kadar kolay göründü ki hemen yola düştüm.” -Y. K. Karaosmanoğlu.


Munis Köken: Ar.

Söyleyiş: (mu:nis) Cinsiyet: Erkek 1. Cana yakın, sevimli. 2. Alışılan, alışılmış.


munis, 5 karakter ile yazılır. Ayrıca, m harfi ile başlar, s harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'm', 'u', 'n', 'i', 's', şeklindedir.
munis kelimesinin tersten yazılışı sinum diziliminde gösterilir.