musluk

a. 1. Takıldığı boru veya kabın içindeki akışkanı, istenildiğinde akıtabilecek bir düzende yapılmış açılır kapanır alet: “Ben suratımı buruşturdukça, bir yaz öğlesinde yarı açık kalmış bir musluktan akarak ak mermer bir yalakta şarkı söyleyen serin bir su gibi gülsün o!” -N. Hikmet. 2. El yıkamaya yarayan yer, lavabo: “Beni musluğa götüren namuslu polisler kurtulduğumu görünce sevindiler.” -A. Gündüz.

Çok yüksek, boylu.

Çok yiyen, karnı geniş.

1. Armağan olarak götürülen kesilmiş hayvan. 2. Kesilmiş, yüzülmüş, temizlenmiş fakat bölünmemiş hayvan eti (koyun vb.). 3. Ölürken kesilen hayvan eti.

1. Sebil. 2. Kırlarda hayır sahiplerinin yaptırdığı su depoları, su küpleri. 3. Küçük içme suyu deposu, yedek çeşme. 4. Sarnıç. 5. Kışın dolup yazın suyu azalan kuyu. 6. Ağaçtan yapılmış su tası. 7. Çam ağacından yapılmış çeşme yalağı.

Ev içindeki buğday ambarı.

Ahırda hayvanların yem yemesine yarayan tahtadan yapılmış yemlik.

Yol kıyılarına hayır için konulan su küpü.

Değirmen taşının üstüne tahıl akıtmak için yerleştirilen tahta araç.

Kullanma yerinde suyu açıp kapamakta kullanılan araç.

Kalaycı ocaklarındaki hava deliği. (*Aksaray -Niğde)

musluk için benzer kelimeler

musluk, 6 karakter ile yazılır. Ayrıca, m harfi ile başlar, k harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'm', 'u', 's', 'l', 'u', 'k', şeklindedir.
musluk kelimesinin tersten yazılışı kulsum diziliminde gösterilir.