müstevli

müstevli Ar. mustevl³

sf. (müstevli:) esk. 1. Bir yeri istila eden, yönetimi altına alan (kimse, devlet, ordu vb.): “Hatta bu iktidar sahipleri, şahsi menfaatlerini müstevlilerin siyasi emelleriyle tevhit edebilirler.” -Atatürk. 2. Salgın.

---

müstevli, 8 karakter ile yazılır. Ayrıca, m harfi ile başlar, i harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'm', 'ü', 's', 't', 'e', 'v', 'l', 'i', şeklindedir.
müstevli kelimesinin tersten yazılışı ilvetsüm diziliminde gösterilir.