mütemmim

mütemmim Ar. mutemmim

sf. esk. 1. Tamamlayan, bütünleyen, bitiren: “Hâlbuki birçok kadınlar malumatlarını zarafetlerinin bir mütemmimi addederler.” -P. Safa. 2. mat. Bütünler. 3. a. db. Tümleç.

---

mütemmim, 8 karakter ile yazılır. Ayrıca, m harfi ile başlar, m harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'm', 'ü', 't', 'e', 'm', 'm', 'i', 'm', şeklindedir.
mütemmim kelimesinin tersten yazılışı mimmetüm diziliminde gösterilir.