mütevazı

mütevazı Ar. mutev¥øi¤

sf. (müteva:zı) 1. Alçak gönüllü: “Sakin, mütevazı ve kalabalıktan kaçan ruhunu incitmemek için onu, birkaç kişi ile sırtımda ebedî makamına ben götürdüm.” -A. H. Müftüoğlu. 2. Gösterişsiz, iddiasız: “Düğün sahibinin bütçesi ne kadar dar ve mütevazı olursa olsun, hokkabaz şarttı.” -S. Ayverdi.


mütevazı, 8 karakter ile yazılır. Ayrıca, m harfi ile başlar, ı harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'm', 'ü', 't', 'e', 'v', 'a', 'z', 'ı', şeklindedir.
mütevazı kelimesinin tersten yazılışı ızavetüm diziliminde gösterilir.