noter
a. huk. 1. Çeşitli belge ve işlemlere geçerlik kazandırmak ve yasanın öngördüğü diğer görevleri yerine getirmekle yükümlü, belli nitelikleri ve kendine özgü bir hukuk statüsü olan kamu görevlisi, kâtibiadil: Notere işi düşen insanlara yardım etmeyi pek güzel bilirdi. -M. Ş. Esendal. 2. Bu görevlinin çalıştığı yer, noterlik.
noter İng. notory
Sözleşme, belgit ve diğer belgeleri doğrudan doğruya yasalarıyla istenilen biçimde düzenleyerek onaylayan ve bunların tıpkılarını yanında saklayan ve bu işleri yapmak üzere devletçe yetkilendirilen kişi.
Noter Osm. Kâtibiadil
noter, 5 karakter ile yazılır. Ayrıca,
n harfi ile başlar, r harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise,
'n', 'o', 't', 'e', 'r', şeklindedir.
noter kelimesinin tersten yazılışı reton diziliminde gösterilir.