odun
a. 1. Yakılmak için kesilmiş, parçalanmış ağaç: Sobada çıralar hemen alev almış, odunları da tutuşturmuştu. -T. Buğra. 2. sf. mec. Anlayışsız ve kaba (kimse).
odun
< ET otuñ: odun; kereste; tahta; ağaç. || odun darah || odun gaşıh || odun küreyh || odun modun
odun İng. wood
Sertleşmiş ölü ksilem hücrelerinden oluşmuş karmaşık yapı.
odun İng. wood
Yanma ısısı ve nemine göre 1674-3349 cal/g arasında değişen, kağıt yapımında, yapılarda, mobilyada, damıtmada, özütlemede, metanolde, kontrplak, rayon, selefon imalinde ve yakıt olarak kullanılan, %67-80 hemiselüloz ve %17-30 lignin ile az miktarda reçine, şeker, su ve potasyum bileşiklerinden oluşan karışım.
odun Fr. bois
(kimya)
odun için benzer kelimeler
odun, 4 karakter ile yazılır. Ayrıca,
o harfi ile başlar, n harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise,
'o', 'd', 'u', 'n', şeklindedir.
odun kelimesinin tersten yazılışı nudo diziliminde gösterilir.