oğul

a. 1. Erkek evlat: “Ertesi günü kardeşimin büyük oğlu geldi.” -M. Ş. Esendal. 2. Bazı kelimelerin anlamını pekiştirmek için kullanılan bir söz: Hinoğluhin. 3. Bir ana arıyla birlikte kovandan ayrılan, yeni yetişmiş arı topluluğu: Oğul arısı. 4. ünl. Yaşlı kimselerin genç erkeklere söylediği bir seslenme sözü: “Bu su onu da devirir oğul!” -S. F. Abasıyanık.

Arıların baharda çıkardığı yavrular.

Tahılın art arda, yavaş yavaş çıkardığı başak.

< ET ogul: oğul; erkek evlat; çocuk. || oğl || oıl || ol || oğul uşah: çokluk çocuk

Arının yavrusu

(arıcılıkta) (tarım)

1. Erkek evlât. 2. Yavru.

Cinsiyet: Erkek 1. Erkek evlat. 2. Yavru. 3. Kovandan çıkan arı topluluğu.

Hakkâri ili, merkez ilçesi, merkez bucağına bağlı bir yerleşim birimi.

oğul için benzer kelimeler

oğul, 4 karakter ile yazılır. Ayrıca, o harfi ile başlar, l harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'o', 'ğ', 'u', 'l', şeklindedir.
oğul kelimesinin tersten yazılışı luğo diziliminde gösterilir.