okşayış
a. Okşama işi: Orada sıcak alna latif bir serinlik veren bir okşayış meltemi eser. -H. C. Yalçın.
okşayış Osm. iltifat, irca
Bir konu anlatılırken, hemen uyanıveren bir coşku ile sözü birisine, bir şeye yönelterek seslenme. Faruk Nafiz Çamlibel, "Han Duvarları" koşuğunda: / Aradan yıllar geçti, işte o günden beri / Ne zaman yolda bir han rastlasam irkilirim. diyerek duygularını anlatırken sözü yollara, han duvarlarına çeviriyor: / Çünkü sizde gizlenen dertleri ben bilirim; / Ey köyleri hududa bağlayan yaslı yollar! / Dönmeyen yolculara ağlayan yaslı yollar! / Ey garip çizgilerle dolu han duvarları! / Ey hanların gönlünü sızlatan duvarları!
okşayış, 7 karakter ile yazılır. Ayrıca,
o harfi ile başlar, ş harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise,
'o', 'k', 'ş', 'a', 'y', 'ı', 'ş', şeklindedir.
okşayış kelimesinin tersten yazılışı şıyaşko diziliminde gösterilir.