ölü

ölü

sf. 1. Hayatı sona ermiş olan, artık yaşamıyor olan, morto, diri karşıtı. 2. a. Ölmüş insan, müteveffa, mevta: “Onu denizden çıkarmak istediler ama biri, müstantik ve doktor gelmeyince ölülere dokunulmaz, diyince bu işten vazgeçtiler.” -Halikarnas Balıkçısı. 3. a. Hayvan leşi: Bir tavuk ölüsü. 4. mec. Güçsüz: Ölü kandil. 5. mec. Çok durgun, hareketsiz: “Ölü kentler, boş kaleler, eski saraylar.” -N. Cumalı. 6. mec. Etkileme gücü olmayan, canlılığı olmayan: Ölü bir konuşması var.


ölü Fr. Mort
ölü

1. Ormanda, kuruyup kendiliğinden devrilen ağaç : Ormandan ölü getirdik. 2. Karaya çekilen kayığı bağlamakta kullanılan yere çakılı ağaç.


ölü

Bulgur değirmende çekildikten sonra geriye kalan iri taneler.


ölü

Biçilmiş ot ya da ağaç dallarından yapılmış demet.


ölü

Öyle


ölü için benzer kelimeler


ölü, 3 karakter ile yazılır. Ayrıca, ö harfi ile başlar, ü harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'ö', 'l', 'ü', şeklindedir.
ölü kelimesinin tersten yazılışı ülö diziliminde gösterilir.