önlük

önlük, -ğü

a. 1. Herhangi bir iş genellikle de yemek yaparken giysi kirlenmesin diye giyilen, boyundan askılı ve bele bağlanan örtü: “Önünde önlük bağlı, kırk yaşlarında kadar bir kadın geldi.” -M. Ş. Esendal. 2. Laboratuvar, tezgâh vb. yerlerde çalışırken giysinin kirlenmemesi için giyilen, gömlek tarzında olup etek boyu uzun olan, genellikle beyaz renkte giysi. 3. Ortaöğretimin ilk beş yılında öğrencilerin giydiği bir örnek giysi. 4. Küçük çocuklara yemek yedirirken üstlerini korumak için boyunlarına bağlanan örtü.


önlük

Değirmene öğütülmeye götürülen tahıldan hemen kullanılmak için sırası gelmeden öğütülen azıcık un.


önlük

Ekmek pişirilen saca desteklik yapan üç ayaklı sacayak.


önlük

Hayvanların önünde, yem yemeleri için ayrılan yer.


önlük

Öncü.


önlük

Kötü kadın.


önlük

El havlusu.

I) 1. Keçi derisinden yapılan çalışma önlüğü. (*Yalvaç -Isparta) 2. Yalnız üçetek üzerine giyilen önlük. (Celiptaş *Yalvaç -Isparta) 3. Siyah ya da kahverenginde yün kadın etekliği. (Gücüllü *Yalvaç -Isparta)

II) Ahırdaki hayvan yemliği. (Derekuşculu *Görele -Giresun)


önlük için benzer kelimeler


önlük, 5 karakter ile yazılır. Ayrıca, ö harfi ile başlar, k harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'ö', 'n', 'l', 'ü', 'k', şeklindedir.
önlük kelimesinin tersten yazılışı külnö diziliminde gösterilir.