örme
a. 1. Örmek işi: Kale kapısından yalnız birini açık bırakarak bakilerini örmeye başlamışlardı. -O. S. Orhon. 2. sf. Örülerek yapılan: Üstüne açık kahverengi yün örme bir ceket giymişti. -P. Safa.
örme
1. Kıldan örülerek yapılan ip. 2. İpten örülmüş kuşak. 3. Yünden örülmüş kazak.
örme
Sepet : Örmenin kulpları geniş.
örme
Keklik ve sülün avında kullanılan tuzak.
örme
1. Bükülmüş iplik. 2. Kalın halat. 3. Dokuma kuşak.
örme
Kazak.
örme İng. weave
Topu en yakınındaki arkadaşına aktaran oyuncunun, bu arkadaşı ile karşısındaki karşı takım savunma adamının arasından geçmesi ve davranışını birkaç kez yinelemesi.
örme İng. knitting
genel uygulayım: 1. a. Örme işi ve yöntemi, b. Örülerek yapılmış olan. 2. işleyim: a. Örgü üretimine yönelik işleyim dalı. b. Bu işleyimin ürünleri.
örme
[(I) örk (I), örken] 1. Kıl urgan. (Dereyazıcı *Alaca -Çorum; Gülabi *Pınarbaşı -Kayseri) [örk (I)] : (Bozalan *Bozüyük -Bilecik; Yenikent *Aksaray -Niğde) 2. Kıl ya da yün sicim. (Gökmenler, Gedikli, Çatak, Kızılağaç *Saimbeyli -Adana) [örken] : (Dereyazıcı *Alaca -Çorum)
II) 1. Örgü hırka. (Kandilli *Bozüyük -Bilecik) 2. Kazak. (Karaağaç *Bozüyük -Bilecik) 3. Yün başlık. (Gücüllü *Yalvaç -Isparta)III) [örgü] Örülmüş kadın saçı. (Beyköy *Şarkikaraağaç -Isparta) [örgü]: (Celiptaş *Yalvaç -Isparta)örme
İp.
örme için benzer kelimeler
örme, 4 karakter ile yazılır. Ayrıca,
ö harfi ile başlar, e harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise,
'ö', 'r', 'm', 'e', şeklindedir.
örme kelimesinin tersten yazılışı emrö diziliminde gösterilir.