örtmece
a. 1. ed. Söylenmesi kaba, çirkin veya sakıncalı görülen nesnelerin, kavramların, başka kelimelerle daha uygun ve edepli bir biçimde anlatılması, edebikelam. 2. Kandırma, gizleme.
örtmece Osm. edebi kélâm
Kötü bir şeyi kendi adıyla değil de başka bir yoldan anlatma.
örtmece Osm. Edebî kelâm
(Söz sanatı terimi) Doğrudan doğruya kendi kelimesini ağıza almaktan herhangi bir sebepten dolayı çekinilen kötü şeyi, dilekleme, dolaylama, öteleme, yeğinseme gibi şekil ve yollarla anlatma, Cinleri anlatmak için İyi saatte olsunlar, «öldü» dememek için Sizlere ömür, hasta yerine Rahatsız denmesi gibi.
örtmece Osm. edeb-i kelâm
Düpedüz söylenmesi kaba, çirkin ya da sakıncalı görülen nesnelerin, kavramların, başka sözcüklerle daha uygun biçimde adlandırılarak dolaylı bir biçimde anlatılması.
örtmece, 7 karakter ile yazılır. Ayrıca,
ö harfi ile başlar, e harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise,
'ö', 'r', 't', 'm', 'e', 'c', 'e', şeklindedir.
örtmece kelimesinin tersten yazılışı ecemtrö diziliminde gösterilir.