örü
(I) a. 1. Örme işi. 2. hlk. Yama olarak yapılan örgü. 3. hlk. Tarlalarda sele karşı taştan yapılmış set.
II) a. hlk. Otlak.örü
Başıboş gezen hayvan sürüsü (at, eşek vb.).
örü
Duvar.
örü
Yün, iplik eğirme aracı, kirmen.
örü
1. Otlak. 2. bk. örüm (IV)-1. 3. Avlanılacak yer, avlak.
örü
Ağıl.
örü
1. Ayakta durma : Örüde kaldık. 2. Dik, düşey.
örü
1. bk. örek (III). 2. Tarlalarda sele karşı taştan yapılmış set.
örü
Kenetlenmiş, birbirine girmiş.
örü
Alıcı.
örü
Ağaçların yapraklarında havanın etkisiyle oluşan, arıların çok sevdiği yapışkan sıvı.
örü
Dizi.
örü
1. bk. örük (IV)-1. 2. Mısır, soğan vb. yiyeceklerin saplarını örerek yapılan hevenk.
örü
Saç örgüsü.
örü
Sürünün gece otlaması.
örü
2. Davarların gece otlatılması. 3. Gece, geç zaman karın doyurma.
örü
Başıboş at sürüsü.
örü İng. text
Bilişimsel dilbilim ve bilgi erişimde, doğal dil sözdiziminin bir yazı oluşturacak biçimde, biçim, anlatış ve noktalama imleriyle kullanıldığı, bir uzunluk kısıtlaması öngörülmeksizin, gereken boyda damga dizgisi.
örü Osm. şebeke
(biyoloji)
örü Osm. metin
Bir yapıtın, bir yazının kendisi, aslı. (Buna göre çıkmalar, açıklamalar, özetlemeler, eleştiriler metin dışında kalır.)
I) [öre, öreke] : Yün eğirme aracı. (Esat Çiftliği *Terme -Samsun; Çalıdere, Salman *Akkuş -Ordu) [öre] : (Beyceli *Fatsa -Ordu) [öreke] : (Derekuşculu *Görele -Giresun)II) Dokunan halının çözülmemesi için atkıya atılan düğüm. (Beyköy *Şarkikaraağaç -Isparta)örü (I)
1. Kalkık, dik. 2. Yükseklik, irtifa.
örü (II), (ürü)
Otlak, yaylım, mer'a.
örü (III)
Yama olarak yapılan örgü.
örü için benzer kelimeler
örü, 3 karakter ile yazılır. Ayrıca,
ö harfi ile başlar, ü harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise,
'ö', 'r', 'ü', şeklindedir.
örü kelimesinin tersten yazılışı ürö diziliminde gösterilir.