ötmek

ötmek, -er

(nsz) 1. Kuş veya böcekler, değişik tonda ses çıkarmak: “Gelmiş o yaylanın baharı / öter bülbüller hoştur avazı.” -Âşık Veysel. 2. Herhangi bir nesne sürekli ses çıkarmak. 3. Üflemeli çalgıların sesi çıkmak: Bu boru ötmüyor. 4. argo Anlamsız, boş konuşmak: “Onlar saçma sapan ötüp dururken, ben içimden şöyle düşünüyordum.” -R. H. Karay. 5. argo Sarhoş kusmak.


ötmek

Ekmek.


ötmek

1. Erinleşmek, evlenme isteği göstermek. 2. Hayvan cinsel istek duymak.


ötmek

1. Konuşmak, sözünü etmek. 2. Alaycı bir dille konuşmak. 3. Kavga aramak, horozlanmak.


ötmek

Öğütmek.


ötmek

Ölmek.


ötmek

oyunda kazanarak karşısındakinin elinde olanı almak.


ötmek

Yemek, turşu, pekmez vb. yiyecekler ekşimek.


ötmek

1. Buluğa ermek. 2. Evlenmek istemek.


ötmek

Örtmek


ötmek (I)

Geçmek, aşmak.


ötmek (II)

1. Teke melemek. 2. Yüksekten atmak.


ötmek için benzer kelimeler


ötmek, 5 karakter ile yazılır. Ayrıca, ö harfi ile başlar, k harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'ö', 't', 'm', 'e', 'k', şeklindedir.
ötmek kelimesinin tersten yazılışı kemtö diziliminde gösterilir.