özden

özden

sf. 1. Özle, öz varlıkla, gerçekle ilgili. 2. İçten, candan, samimi: “Ama ne kadar özden, ne kadar inandırıcıydı bir bilseniz.” -Y. Z. Ortaç. 3. a. anat. Timüs.


özden Fr. Thymus
özden

Dere, çay, ırmak.


özden

Soyca temiz, köleliği olmayan (kimse).


özden

Gerçekten : Özden mi söyledin, şaka mı?


özden

1. bk. öz (I)-2. 2. Suların geçtiği yer, su geçidi.


özden

Özsu : Ağacın özdeni kurumuş.


özden

Ağaç gövdesi.


Özden Köken: T.

Cinsiyet: Erkek 1. Soyca temiz, köleliği olmayan özgür kimse. 2. Özle, öz varlıkla, gerçekle ilgili. 3. Suların geçtiği yer, su geçidi. 4. Özsu.Cinsiyet: Kız 1. Soyca temiz, köleliği olmayan özgür kimse. 2. Özle, öz varlıkla, gerçekle ilgili. 3. Suların geçtiği yer, su geçidi. 4. Özsu.


özden için benzer kelimeler


özden, 5 karakter ile yazılır. Ayrıca, ö harfi ile başlar, n harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'ö', 'z', 'd', 'e', 'n', şeklindedir.
özden kelimesinin tersten yazılışı nedzö diziliminde gösterilir.