özdeyiş
a. (ö'zdeyiş) Bir düşünceyi, bir duyguyu, bir ilkeyi kısa ve kesin bir biçimde anlatan, genellikle kim tarafından söylendiği bilinen özlü söz, vecize, ülger, kelamıkibar, aforizm, aforizma, motto: Kitabındaki her bölümün başına seçkin düşünürlerin ve sanatçıların konuşma sanatına ilişkin özdeyişlerini koymuş. -H. Taner.
özdeyiş İng. maxim
Özlü söz.
özdeyiş Fr. prologue
Bir yapıtta, (özellikle tiyatroda) asıl konu olarak ele alınan olaylardan önce, geçmiş birtakım başka olguları anlatan ilk bölüm.
özdeyiş Osm. vecize
Bir düşünceyi, bir duyguyu, bir ilkeyi kısa ve kesin bir biçimde anlatan özlü söz. / Alnını ne kadar yüksek tutarsan yere o kadar sağlam basarsın. (Cenap Sahabettin) / Hasmın sitemin anlamamak hasma sitemdir. (Nefi) / Tekdir ile uslanmayanın hakkı kötektir. (Ziya Paşa) / Yükselmeyen düşer; ya terakki ya inhitat. (Tevfik Fikret) / Şuur devrinde şiir susar, şiir devrinde şuur seyirci kalır. (Ziya Gökalp)
özdeyiş için benzer kelimeler
özdeyiş, 7 karakter ile yazılır. Ayrıca,
ö harfi ile başlar, ş harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise,
'ö', 'z', 'd', 'e', 'y', 'i', 'ş', şeklindedir.
özdeyiş kelimesinin tersten yazılışı şiyedzö diziliminde gösterilir.