özen
a. Bir işin elden geldiğince iyi olmasına çabalama, özenme, itina, ihtimam.
özen
Dere, çay, ırmak.
özen
Tepeler arasındaki çukur, düzlük yer, koyak.
özen
Sulak, verimli yer, otlak.
özen
Kör.
özen
1. Birbirine yakın iki dağın arasındaki uzaklık, ara. 2. bk. öz (II)-1. 3. bk. öz (II)-2.
özen
ihtimâm, itinâ.
Özen Köken: T.
Cinsiyet: Kız 1. Bir işin elden geldiğince iyi olması için gösterilen çaba. 2. İçerlek, en içeride olan. 3. İlk söz. 4. Birbirine yakın iki dağın arasındaki uzaklık, ara. 5. Dere, ırmak.Cinsiyet: Erkek 1. Bir işin elden geldiğince iyi olması için gösterilen çaba. 2. İçerlek, tam orta, en içeride olan. 3. İlk söz. 4. Birbirine yakın iki dağın arasındaki uzaklık, ara. 5. Dere, ırmak.
Özen
Gümüşhane ili, Kelkit ilçesi, merkez bucağına bağlı bir yerleşim birimi.
Özen
Sivas ili, Hafik ilçesi, merkez bucağına bağlı bir yerleşim birimi.
Özen
Şırnak ili, İdil ilçesi, merkez bucağına bağlı bir yerleşim birimi.
özen için benzer kelimeler
özen, 4 karakter ile yazılır. Ayrıca,
ö harfi ile başlar, n harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise,
'ö', 'z', 'e', 'n', şeklindedir.
özen kelimesinin tersten yazılışı nezö diziliminde gösterilir.