özgülük
a. Özgü olma durumu, hasiyet.
özgülük Fr. Spécificité
özgülük İng. property, propriety, ownership
Bir nesneye özgü olan şey. Şu türleri vardır: a. Öze ilişkin olan; bir nesnenin onsuz olamayacağı özgülükler. b. Öze ilişkin olmayan (ilineksel); rastlantısal olan özgülükler, c. Özel olan; yalnız o nesnede ortaya çıkan özgülükler, d. Genel olan; başka nesnelerde de bulunabilen özgülükler. (Ör. İnsanda a. us, b. ak ya da kara olma, c. gülebilme, d. iki ayaklı oluş.)
özgülük
mülk.
özgülük İng. pecularity
Bir nesne ya da bir duruma özel olan.
özgülük, 7 karakter ile yazılır. Ayrıca,
ö harfi ile başlar, k harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise,
'ö', 'z', 'g', 'ü', 'l', 'ü', 'k', şeklindedir.
özgülük kelimesinin tersten yazılışı külügzö diziliminde gösterilir.